De artisjok heeft een rijke en fascinerende geschiedenis, die teruggaat tot de oudheid. Door de eeuwen heen werd hij gebruikt als voedsel, geneesmiddel en zelfs als luxesymbool. Grieken en Romeinen gebruikten wilde kardoen als voedsel en medicinaal kruid. De plant werd beschouwd als spijsverteringsbevorderend en afslankend. Plinius de Oudere (1e eeuw na Chr.) vermeldt “carduus” als een lekkernij voor de rijken. In de Arabische wereld werd de artisjok veredeld en gewaardeerd als zowel voedsel als geneesmiddel. Via Arabische landbouwkunde verspreidde de teelt zich in de Middeleeuwen naar Spanje en Sicilië. Tijdens de Renaissance werd artisjok vooral geassocieerd met weelde, erotiek en vruchtbaarheid. In de natuurgeneeskunde kennen we de artisjok op dit ogenblik vooral als galdrijvend middel.