In de Keltische en Germaanse tradities stond de bosbes symbool voor vrouwelijke kracht, bescherming en reiniging. De plant werd door vroege volksgenezers gebruikt tegen: bloedarmoede (door haar donkerrode sap – "signatuur van het bloed"), diarree en buikloop (door looistoffen), bij nachtblindheid (in latere tijden herontdekt). In WOII gebruikten Britse piloten bosbessengelei om hun nachtzicht te verbeteren. Moderne wetenschap bevestigde later dat de anthocyanen in bosbes daadwerkelijk retina en bloedvaatjes versterken. Bosbes werd ook opgenomen in militaire rantsoenen als energie- en vitaminebron.