In de volksgeneeskunde had akelei een bescheiden maar intrigerende rol, hoewel het gebruik ervan tegenwoordig sterk is afgenomen vanwege de giftigheid van de plant. Medicinale eigenschappen situeren zich op vlak van rust, slaap, spijsvertering en huidproblemen. In de middeleeuwen stond akelei symbool voor nederigheid, droefheid, maar ook voor liefde en bescherming. De bloemvorm, die lijkt op duiven of op handen in gebed, werd vaak verbonden met Maria in christelijke symboliek. Er werd geloofd dat de plant kwade geesten kon weren, vooral als ze rond het huis groeide. Hoewel akelei in de volksgeneeskunde een bescheiden rol speelde — met toepassingen voor rust, huidverzorging en symboliek — is haar geneeskrachtig gebruik tegenwoordig vooral historisch van belang. De schoonheid en symboliek blijven echter gewaardeerd in siertuinen en verhalen.